[ و در خبر ضرار پسر ضمره ضبابى است که چون بر معاویه در آمد و معاویه وى را از امیر المؤمنین ( ع ) پرسید ، گفت : گواهم که او را در حالى دیدم که شب پرده‏هاى خود را افکنده بود ، و او در محراب خویش بر پا ایستاده ، محاسن را به دست گرفته چون مار گزیده به خود مى‏پیچید و چون اندوهگینى مى‏گریست ، و مى‏گفت : ] اى دنیا اى دنیا از من دور شو با خودنمایى فرا راه من آمده‏اى ؟ یا شیفته‏ام شده‏اى ؟ مباد که تو در دل من جاى گیرى . هرگز جز مرا بفریب مرا به تو چه نیازى است ؟ من تو را سه بار طلاق گفته‏ام و بازگشتى در آن نیست . زندگانى‏ات کوتاه است و جاهت ناچیز ، و آرزوى تو داشتن خرد نیز آه از توشه اندک و درازى راه و دورى منزل و سختى در آمدنگاه . [نهج البلاغه]

خدا نگهدار! - بچه های کمال

هر آنچه که می خواهید:

خدا نگهدار!(شنبه 86 مهر 21 ساعت 1:33 عصر )

افسوس ... نچشیدمت...

اما... شیرین بودی حتی برای منی که...

گویا اول شوال را عید گرفتند

تا غم رفتن تو را تسکین دهند.

باشد برو اما باز هم به سراغمان بیا!

تو روانه گشتی و من به دلم امید دیدار

گنهم بشوی با خود رمضان، خدا نگهدار!

» مسعود علیرمضانی
»» حرف شما دوستان( نظر)

لیست کل یادداشت های وبلاگ

آخر سال همه یه جوری دلشون می گیره
[عناوین آرشیوشده]