افسوس ... نچشیدمت...
اما... شیرین بودی حتی برای منی که...
گویا اول شوال را عید گرفتند
تا غم رفتن تو را تسکین دهند.
باشد برو اما باز هم به سراغمان بیا!
تو روانه گشتی و من به دلم امید دیدار
گنهم بشوی با خود رمضان، خدا نگهدار!
